Hydrazine Hydrate dan Penggunaannya dalam Rawatan Air

Hidrazin hidrat, juga dikenali sebagai hidrazin hidrat, ialah monohidrat hidrazin (N2H4 · H2O). Keadaan ketara ialah cecair lutsinar tidak berwarna dengan kealkalian yang kuat. Ketumpatan pada 25 ℃ ialah 1.032, dan takat didihnya ialah 118.5 ℃ dan takat pencucuhan ialah 73 ℃. Ia mempunyai keterlarutan yang baik dan boleh dicampur dengan air, alkohol, dsb. dalam sebarang nisbah. Ia tidak larut dalam eter dan kloroform. Ia mempunyai kebolehtelapan dan kekakisan, dan boleh menghakis kaca, getah, kulit, dan gabus. Ia mempunyai kebolehurangan yang kuat dan secara spontan boleh menyala atau meletup dengan kuat apabila menghadapi oksidan.

Hidrazin(N2H4) boleh diperolehi dengan mengeluarkan molekul air yang terikat dengan sendirinya daripada hidrazin hidrat. Hydrazine ialah cecair berminyak tidak berwarna dengan bau pedas. Hidrazin mempunyai ketumpatan 1.013 pada 25 ℃, takat didih 113.5 ℃, dan bersifat higroskopik. Ia boleh mengeluarkan asap di udara. Jika terdedah kepada udara untuk masa yang lama atau tertakluk kepada suhu tinggi untuk jangka masa yang singkat, ia boleh terurai dalam bentuk letupan, dan harus disimpan dalam cara yang tertutup dalam gas nitrogen. Bahaya hidrazin jauh lebih besar daripada hidrazin hidrat, dan sifat kimianyahidrazin hidratterutamanya berasal dari strukturnya, tanpa perbezaan ketara dalam sifat kimia.

Secara teori, apabila menghasilkan produk hiliran, kerana hanya hidrazin bertindak balas dengan hidrazin hidrat, hidrazin boleh digunakan dan bukannya hidrazin hidrat. Walau bagaimanapun, bahaya hidrazin adalah terlalu besar, jadi dari segi keselamatan, kos yang dilaburkan dalam pengeluaran, penyimpanan, pengangkutan, dan penggunaan adalah terlalu tinggi, jauh kurang selamat, boleh dipercayai, dan praktikal dari segi ekonomi berbanding hidrazin hidrat.

Hidrazin juga boleh digunakan dalam pengeluaran agen rawatan air, terutamanya untuk anti-karat semasa penutupan dandang dan penyahoksigenan semasa operasi, dan aplikasinya di pasaran sentiasa berkembang. Oksigen terlarut adalah punca utama kakisan dalam sistem peredaran air panas, dandang, dan selongsong air telaga minyak. Hidrazin hidrat boleh digunakan secara langsung sebagai penyahoksida dalam sistem ini, dengan anggaran permintaan tahunan sebanyak 1500-2000 tan. Ia larut dalam air, alkohol, ammonia, dan amina, dan boleh membentuk azeotrop dengan air, terutamanya menunjukkan kebolehurangan yang kuat dalam larutan alkali.